Najbardziej pozytywna strona swing hopu. ProleteR – „Fairuz” – recenzja albumu

If you want to read this review in English, you can do it on Electro Swing Thing website.

Pamiętam ten dzień, w którym odkryłam muzykę ProleteRa. To było całkiem niedawno, bo 2 lata temu. Właśnie rozpoczynałam pracę nad założeniem swojego bloga. A jego utwór „U Can Get It”, a później cała reszta jego dyskografii sprawiła, że zmotywowałam się i uwierzyłam, że jeśli tylko spróbuję, to osiągnę swój cel. Jak widzicie, wszystko się udało, bo już od prawie dwóch lat piszę dla Was electro swingowe artykuły. Tym bardziej byłam bardzo szczęśliwa, gdy okazało się, że ProleteR na jesieni wyda swój nowy album. Wiedziałam, że dzięki jego muzyce przypomnę sobie ten stan sprzed dwóch lat. I tę ekscytację, gdy odkrywałam jego poprzednie single i EP-ki. Nie myliłam się! Dziś, specjalnie dla Was, przygotowałam recenzję albumu „Fairuz”.

„Because of you”

W jednym z postów na Instagramie, ProleteR napisał, że album „Fairuz” to „dziecko” innych jego EP-ek – „Life Playing Tricks” i „Bubbles”. Uważam, że to dziecko bardzo szybko wyrosło i dojrzało. 🙂 Już w pierwszym utworze, czyli „Because of you”, słychać ten niepowtarzalny vibe, który odkryłam, przesłuchując te dwie wyżej wspomniane EP-ki. Ta piosenka jest niesamowicie pogodna i radosna – to pewnie za sprawą „Bubbles”. A dzięki wpływom albumu „Life Playing Tricks”, jest bardzo luzacka, swing hopowa, po prostu doskonała.

„Human nature”

Gdy usłyszałam intro, od razu pomyślałam sobie, że ProleteR tworząc je, bardzo inspirował się znanym i uwielbianym przez nas „Puttin' On the Ritz”. Też macie takie wrażenie? Do współpracy w tym utworze zaprosił Lyre Le Temps, co według mnie jest idealnym posunięciem. Słychać tutaj tę niesamowitą siłę francuskich artystów, ekspresję i kreatywność. W „Human nature” bardzo dużo się dzieje: mocne bity, całe mnóstwo instrumentów, charakterystyczny wokal Ludovica i stare sample. Ten chaos w ogóle mi nie przeszkadza – a wręcz przeciwnie – mam ochotę na więcej!

„My Baby’s gone”

Jak wiecie, jestem ogromną fanką francuskiej muzyki elektronicznej. Według mnie, artyści z tego kraju mają niesamowite wyczucie rytmu i cudownie łączą różne gatunki muzyczne, tworząc ten charakterystyczny, niepowtarzalny styl. „My Baby’s gone” kojarzy mi się z twórczością kolektywu C2C, a właściwie z ich utworem „Down the Road” (totalnie polecam Wam posłuchać ich albumu „Tetra” – to jest prawdziwy odjazd!). Być może przez to charakterystyczne scratchowanie płyt, może przez efekty nałożone na wokal, a może przez te fantastyczne sample. ProleteR jest mistrzem w dobieraniu idealnych sampli i w „My Baby’s gone” zrobił to po prostu doskonale. Wiecie, teraz mam w głowie mash-up tych dwóch utworów – i według mnie brzmi to naprawdę genialnie!

„Closer”

Dzięki „Closer”, odbyłam kolejną cudowną muzyczną podróż. Znów wróciłam wspomnieniami do mojego tegorocznego Eurotripa, podczas którego odwiedziliśmy również Francję. Słuchaliśmy bardzo dużo utworów ProleteRa, a według mnie „Closer” doskonale odzwierciedla jego styl tworzenia muzyki. Piosenka ma być lekka jak chmurka, z której powoli wyłania się słońce i swoimi promieniami rozświetla wszystko dookoła – „Closer” właśnie taka jest.

„La Fumée des souvenirs”

Gdy słucham „La Fumée des souvenirs”, nasuwa mi się skojarzenie do EP-ki „Rookie” – a uściślając, do utworu „Throw It Back”. To, co najbardziej mi się podoba w tej piosence, to oczywiście rap! Ruinz Ason zrobił tutaj genialną robotę, bo rapuje zarówno po francusku (co wprost uwielbiam!), jak i po angielsku. Na uwagę również zasługuje to bogate instrumentarium – a zwłaszcza to cudowne, sentymentalne brzmienie pianina.

„The hard way”

ProleteR w jednym ze swoich postów na Instagramie przyznał, że wszystkie utwory znajdujące się na albumie „Fairuz” wyprodukował samodzielnie. Ten kunszt i tę perfekcję słychać między innymi w utworze „The hard way” – nostalgicznym, bardzo rozbudowanym, idealnie wpasowującym się w swing hop. Każde uderzenie w perkusję sprawia, że moje serce zaczyna bić dokładnie w tym samym rytmie – to niesamowite uczucie!

„Les fiancés du monde”

Powiem Wam sekret: po tegorocznym pobycie we Francji, postanowiłam, że znów zacznę uczyć się tego języka. Właśnie dlatego, by po jakimś czasie rozumieć teksty utworów, które lubię, które w jakiś sposób wpływają na to, że czuję się lepiej. Takie jest właśnie „Les fiancés du monde” – pogodne, motywujące, jak cała EP-ka „Bubbles”. Tego podobieństwa nie da się podważyć.

„Blessings”

To już kolejny utwór, w którym możemy usłyszeć ten fantastyczny rap Ruinz Asona. Nie wiem, dlaczego, ale ten świetny swing hopowy bit nasuwa mi skojarzenia z muzyką z początku XXI wieku. „Blessings” to chyba najbardziej prosta kompozycja z albumu „Fairuz” – jest tam trochę saksofonu, trochę wokali z efektami, ale tak naprawdę nie ma zbyt wielu elementów. I to właśnie dzięki tej prostocie ten utwór słucha się z prawdziwą przyjemnością.

„Fairy Tales”

Kocham stare filmy, stare bajki, starą muzykę. W ogóle, wydaje mi się, że mam bardzo starą duszę. A „Fairy Tales” to połączenie tego wszystkiego, co uwielbiam najbardziej. Te poruszające swoim przejmującym dźwiękiem skrzypce mnie totalnie oczarowały. Ten iście bajkowo-filmowy nastrój bardzo mi się udziela, gdy słucham „Fairy Tales”. Wam też? 🙂

„Clarity”

Uwielbiam soul – przede wszystkim za te niesamowite, dźwięczne wokale. A tutaj jest ich naprawdę całe mnóstwo. W „Clarity” bardzo zachwyciło mnie to urocze pianino, grające gdzieś w tle. I wiecie co? Po przesłuchaniu tego utworu, miałam poczucie, że wszystkie moje oczekiwania dotyczące albumu „Fairuz” zostały spełnione. I naprawdę, nie potrzeba tutaj było większej ilości utworów – „Clarity” doskonale zakończyło tę piękną muzyczną historię, którą opowiedział nam ProleteR.

Myślę, że te utwory nie potrzebują żadnego podsumowania na koniec tej recenzji – wszystkie piosenki totalnie mnie zachwyciły. Mam tylko nadzieję, że dzięki albumowi „Fairuz” ta jesienna szarość zamieni się dla Was w pełną nadziei, kolorową rzeczywistość.